Ang Tinguha ni Inting

Ang kapaet sa panahon usahay dakong babag sa paghimo sa kadapangandoy nga gusto natong matuman. Gani sa mga niaging mga adlaw gusto nakong tumanon ang usa ka pangandoy nga dugay ko nang gihambin sa akong dughan.

Dili imposible kana kung dunay pag-abag sa hintungdan. Ang tinuod nga tinguha ug buot nakong ipasabot mao ang tinguha nga madawat na unta nako ang sakramento sa kasal. Kay si kinsa man ang wala mangandoy maasawa sa tawong iyang gimahal? Supak ko ug dako sa tawo nga nag-ingon nga wala siyay mahimo kung ang tawo wala mupakita ug interes sa kasal nga gipangandoy niya.

Tawgon talang ang usa niini ka sitwasyon mao ang istorya sa umaabot kong paris nga dunay mga tinguha sa iyang kaugmaon ug kaugmaon sa iyang pamilya. Apan unsaon man niya nga wala man siyay suporta nga nadawat sa iyang ginikanan bisan man lang gani sa pagtunol sa ilang mga sugyot ug huna-huna sa angayan niyang buhaton. Gawas niana wala pa siyay nakab-ot. Dili siya gradwado o may trabaho nga pweding mubarog sa iyang pagpanglimbasog sa kinabuhi. Siya usa lang ka tawo nga wala nay amahan. Ug ang iyang inahan mag-uuma lang. Gawas niana siya mao ang kamanghuran. Kung buot huna-hunaon siya ang unang tabangan sa iyang mga igsuon. Unsay tan-aw nimo?

Paet tinuod kaayo. Maong ako nakasabot niya kaayo. Dili ko siaya pweding talikdan. Dili nako siya pweding pasagdan. Si kinsa man ang gustong muastos sa ingon niani nga sitwasyon? Ako? Wala gyod na sa kong bukabolaryo. Apan pasaylu-a, buot nakong tumunon ang tinguha niya. Bisag lisod andam ko ug tagana nga mulamoy sa akong garbo.